Pan Bóg po raz kolejny odezwał się do Mojżesza.

– Chcę, aby synowie Izraela poświęcili mi wszystko pierworodne. Od dziś do mnie należeć będą pierworodni spośród ludzi i zwierząt.

Mojżesz skłonił się Panu głęboko, następnie zwołał lud, aby przekazać mu Boskie życzenia.

– Izraelici pamiętajcie o dniu w którym wyszliście z Egiptu. Tego dnia nie wolno nam było jeść chleba kwaszonego. Pan wywiódł nas z domu niewoli w miesiącu Abib. Bóg wprowadzi was do kraju Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Chiwwity, Jebusyty, gdyż przysiągł przodkom waszym dać ziemię opływającą w mleko i miód. Na pamiątkę tego dnia każdego roku będziecie obchodzić święto na cześć Pana przez siedem dni. Będziecie jeść chleb niekwaszony tak jak przed wyjściem z krainy Egipcjan. Będziecie opowiadać dzieciom swym co uczynił Pan, aby wyprowadzić was z niewoli egipskiej. Pierworodnych synów i wszystko co pierworodne spośród bydła oddawać będziecie Panu. Synów swych będziecie musieli wykupić. Gdy wasze dzieci zapytają dlaczego tak robicie odpowiecie, że dzieje się to na pamiątkę owej nocy gdy Pan wybił wszystko co pierworodne w ziemi egipskiej. Stało się tak, aby faraon wypuścił naród izraelski z niewoli.