Nastał rok 863, kiedy to w Villemont niedaleko Bourges we Francji przyszła na świat dziewczynka. Nadano jej na imię Solange. Jej rodzice byli biedni i jedyne, co mogli zaoferować swej córce to miłość rodzicielska i wiara w Boga.

Solange jako siedmioletnia dziewczynka postanowiła ofiarować Bogu swą niewinność i złożyła śluby czystości. Rodzice powierzyli jej opiekę nad stadem owiec. Ucieszyła się z tego, gdyż bardzo lubiła zwierzęta.

Wkrótce okazało się, że młoda dziewczyna otrzymała niezwykły dar od Boga. Tę, która tak bardzo go ukochała obdarzył mocą uzdrawiania chorych. Niedługo trwało nim jej sława obiegła cały kraj. Mimo to pozostała skromną dziewczyną. Codziennie rano wyprowadzała swoje owce na pastwisko.

Solange dorosła i z małej dziewczynki stała się piękną kobietą. Kres jej życia dobiegł 10 maja roku pańskiego 880, kiedy to dojrzał ją Bernard, syn hrabiego z Poitiers. Przywykły do tego, że nikt mu nie odmawiał zapragnął pięknej pasterki. Chciał porwać ją na swego konia, by wywieźć z rodzinnych okolic. Nie spodziewał się jednak, iż dziewczyna stawi opór. Walcząc Solange spadła z konia. Jej upadek był bardzo nieszczęśliwy – została poważnie ranna. Widząc to rozgniewany Bernard wydobył miecz i zabił ją.

Legenda głosi, iż Solange wstała, podniosła swą głowę i ruszyła w stronę kościoła Saint-Martin-du-Cros. W 1281 roku na cmentarzu w pobliżu tego kościoła wzniesiono ołtarz ku czci świętej.

W czasie suszy wierni modlą się do niej o pomoc na polu określanym mianem “polem Św. Solange”. Jest to miejsce, gdzie wraz ze swą trzódką spędzała całe dnie.

Modlitwa:

Panie Boże, który zesłałeś niebiańskie dary na świętą Solange, pomóż nam naśladować ją w naszej ziemskiej wędrówce i wraz z nią cieszyć się wieczną szczęśliwością w niebie. Amen.