Kamila z przyjemnością słuchała Łukasza.

– Cóż mam powiedzieć o sobie? Jestem zwykłą biedronką, za to ty jesteś niezwykła. – Łukasz wpatrywał się w Kamilę. Widząc jej uśmiech mówił jednak dalej. – Lubię zwiedzać okolicę, często latam na drugą stronę drogi.

– Naprawdę tam bywasz? – Kamila była zaskoczona. Pamiętała jak Laura i Selene mówiły, że to niebezpieczne. Spojrzała z podziwem na Łukasza. – Zabierzesz mnie kiedyś na wycieczkę?

– Z przyjemnością. Nigdy tam jeszcze nie byłaś?

– Nie. Jestem tutaj drugi raz, ale bardzo mi się podoba. Chętnie jeszcze tu wrócę.

– Co byś powiedziała, gdybyśmy od razu wybrali się na spacer na drugą stronę drogi?

– Już, dzisiaj? Nie myślałam o tym, żeby tak szybko. – Lekko się przestraszyła.

– Na co mamy czekać? – Tym razem to Łukasz się zdziwił. – Popatrz, jest ładna pogoda akurat na spacer.

– Zawsze robisz to na co masz akurat ochotę?

– Tak. Dlaczego mam tracić czas? Trzeba doceniać każdą chwilę. Nie obawiasz się chyba lecieć ze mną?

– Nie, nie obawiam się. Ja boję się tylko… – Nie wiedziała jak to powiedzieć. – Po drugiej stronie drogi jest niebezpiecznie. Tak przynajmniej mówiły mi Selene i Laura.

– Miały rację. I dlatego musimy bardzo uważać. Trzymaj się proszę mnie a wszystko będzie dobrze. Zobaczysz. Wyruszamy?