Za oknem piękna, słoneczna pogoda, ale czasem zdarzają się krople deszczu. Warto wspomnieć więc patronkę, która świetnie wpisuje się w letnie dni, gdyż może uchronić przed deszczem.

Wyobraź sobie, że po latach na ruinach twojego domu powstaje bazylika pod wezwaniem twego imienia. To wbrew pozorom nie jest takie niemożliwe. Tak właśnie się stało ze świętą Zuzanną.

W trzecim wieku naszej ery do Rzymu przybył generał Gaius Aurelius Diocletian, późniejszy cesarz Dioklecjan wraz ze swoją rodziną, spośród której należy wyróżnić czterech braci. Maksimus i Klaudiusz byli żołnierzami w służbie cesarza Dioklecjana oraz Gabiniusz i Kajusz, którzy zamieszkali razem we wspomnianym wyżej domu. Gabiniusz założył rodzinę, jednak żona jego zmarła, gdy córeczka Zuzanna była jeszcze malutka.

Dwaj nawróceni na chrześcijaństwo bracia – Gabiniusz i Kajusz postanowili zostać kapłanami. O ich randze świadczy fakt, że Kajusza wybrano na papieża w 283 roku.

Zuzanna postanowiła poświęcić swe dziewictwo i życie Bogu. Niestety wuj Dioklecjan miał wobec niej inne plany. Chcąc zapewnić rodzinie ciągłość władzy uznał, że najlepszym rozwiązaniem będzie odpowiednie wydanie za mąż Zuzanny, gdyż sam nie miał potomków. Odmowa młodej dziewczyny wzmocniła podejrzenia jakie wobec jej domu i rodziny żywił Galerius Maximianus, imperator rządzący pod nieobecność cesarza.

Wezwano ją do oddania czci rzymskim bóstwom. Mimo stanowczej odmowy nikt nie odważył się jej aresztować ze względu na pokrewieństwo z Dioklecjanem. Wkrótce jednak sam cesarz dowiedział się, że Zuzanna ośmieliła się sprzeciwić jego planom i nakazał egzekucję całej rodziny.

Zuzannę ścięto na miejscu, w rodzinnym domu, pozostałych członków rodziny aresztowano i ponieśli oni śmierć męczeńską. Uratował się jedynie Kajusz, który schronił się w katakumbach. Dzielną dziewczynę pochowano w katakumbach, a pomagać w tym miała ukrywająca swoją wiarę chrześcijanka Serena… małżonka Dioklecjana.

Stało się to około 295 roku, a już w 330 roku na ruinach jej domu zbudowano bazylikę. Początkowo nosiła ona imię św. Kajusza. Gdy jednak przeniesiono ciała Zuzanny i Gabiniusza z katakumb do bazyliki kult świętej mocno rozpropagowano. Na tyle, że papież Grzegorz Wielki w 590 roku postanowił, iż bazylika będzie nosić jej imię.

Mimo, iż w 1969 roku jej imię wymazano z oficjalnego uniwersalnego kalendarza liturgicznego nadal obowiązuje w tradycyjnych zgromadzeniach katolickich.

Dioklecjan, który nie oszczędził nawet własnej rodziny, zapisał się w dziejach świata jako okrutny prześladowca chrześcijan… a Zuzanna?

Zuzanna patronuje miastu Rzym, możemy modlić się do niej, by uchroniła nas przed deszczem, nieszczęściami i oszczerstwami. Jej święto przypada na 11 sierpień.

Litania do św. Zuzanny

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.

Święta Zuzanno, męczennico,
Święta Zuzanno, otwarta na prawdę,
Święta Zuzanno, jaśniejąca mądrością i wiernością prawdzie,
Święta Zuzanno, czcicielko jedynego Boga,
Święta Zuzanno, posłuszna natchnieniom Bożym,
Święta Zuzanno, ciesząca się łaską świętej wiary,
Święta Zuzanno, Oblubienico Chrystusa,
Święta Zuzanno, odważnie wyznająca wiarę świętą,
Święta Zuzanno, gorliwa apostołko Bożej prawdy,
Święta Zuzanno, błądzących doprowadzająca do prawdziwej wiary,
Święta Zuzanno, przykładzie mocnej nadziei,
Święta Zuzanno, miłująca Chrystusa ponad życie,
Święta Zuzanno, składająca krwawe świadectwo swej miłości do Chrystusa,
Święta Zuzanno, z Bogiem na modlitwie zjednoczona,
Święta Zuzanno, umacniana przez Ducha Świętego w ciężkich doświadczeni8ach,
Święta Zuzanno, cierpliwie znosząca złość oprawców,
Święta Zuzanno, podziwu godny wzorze stałości,
Święta Zuzanno, wzorze czystości i męstwa,
Święta Zuzanno, zbudowanie dla chrześcijan,
Święta Zuzanno, ozdobo chrześcijańskich kobiet,
Święta Zuzanno, ciesząca się w niebie spełnieniem swoich tęsknot,
Święta Zuzanno, ozdobo Kościoła świętego,
Święta Zuzanno, chwało bohaterów chrześcijańskich,
Święta Zuzanno, potężna orędowniczko u Boga,
Święta Zuzanno, patronko cierpiących,
Święta Zuzanno, patronko Rzymu,
Święta Zuzanno, opiekunko nieszczęśliwych,
Święta Zuzanno, ucieczko oczernianych,
Święta Zuzanno, patronko umierających z Chrystusem.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

K.: Do Ciebie, Panie, lgnie moja dusza,
W.: Prawica Twoja mnie wspiera.

Módlmy się: Prosimy Cię, Panie Boże. Nich nas wspiera modlitwa świętej Zuzanny, męczenniczki Twojej, abyśmy zawsze doznawali skutków jej orędownictwa i mogli cieszyć się Twoją nieskończoną dobrocią. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Antyfona

Oto święta, która nie bała się gróźb prześladowców, bo Chrystus był jej mocą i źródłem męstwa, On jest jej światem na wieki. Bóg ją wybrał i bardzo umiłował, dał jej zamieszkać w swoim przybytku.