– Grzesiu, co się tak wiercisz? Spać nie możesz? – Zapytał śpiący tata.

– Obudziłem? – Odparł wąż. – Przepraszam, ale już nie mogę się doczekać. Dzisiaj Monika obiecała nam opowiedzieć o mrowisku i o swoim rodzeństwie.

– Dobrze, już dobrze. – Powiedziała mama. – Widzimy, że nie możesz się doczekać spotkania z przyjaciółmi.

– Wstań i szykuj się do wyjścia.

Po chwili Grześ wypełzał już z norki rozglądając się za pszczółkami i mrówkami.

Pankracy czekał na nich wygrzewając się na kamieniu.

– Oooo, już jesteście. – Ucieszył się na ich widok. – Widzę Monika, że zabrałaś dzisiaj ze sobą jeszcze kogoś.

– Tak, to moja siostra Ola. – Przedstawiła mrówka. – Dzisiaj razem będziemy opowiadać wam o mrówkach.

Po kilku minutach dołączyły do nich również żabki.

– Skoro jesteśmy już w komplecie posłuchajmy opowieści mrówek o ich życiu w mrowisku. – Rozpoczął jeż.

– Tak jak powiedział pan Pankracy nasz dom nazywa się mrowisko. – Zaczęła Monika. – Wygląda jak taka duża górka ziemi na łące.

– Małe są wasze mrowiska. – Zdziwił się Grześ. – Dużo was tam mieszka?

– Mrowiska nie są małe. – Wyjaśniła Ola. – To co widzisz to tylko mała część naszego domu. Główna część znajduje się poniżej poziomu łąki. Tak jak ty Grzesiu mieszkamy pod ziemią. Mrówki budują pod ziemią korytarze i komory w których mieszkamy. Podobnie jak pszczółek nas również jest bardzo dużo i dlatego nasze domki czyli mrowiska też muszą być duże.

– Pszczółki zbierają miód i zapylają kwiaty, a co robią mrówki? – Zapytał Maniek.

– Mrówki oczyszczają lasy i łąki z odpadków. Chronią rośliny przed szkodnikami. Pełnimy bardzo ważne role w świecie zwierząt i roślin. – Pochwaliła się Monika.

– Tak, Monika ma rację. Mrówki są bardzo potrzebne do dobrego działania lasu czy też łąki. – Powiedział jeż.