Rozdział 29 Rozmowa z pająkiem

– Mamo, tato, poznałem myszkę Izę i opowiadała nam dzisiaj o myszkach.

– Wiecie, że myszki są zupełnie niepodobne do pszczółek czy mrówek? – Opowiadał od wejścia do norki Grześ. – Myszka i jeż obiecali nam też opowiedzieć o innych zwierzątkach – kotach, jastrzębiach i ludziach. Nie słyszałem nigdy o takich zwierzątkach.

– Miał opowiadać dzisiaj dalej o runie leśnym. Tak mówiłeś przed wyjściem. – Zdziwił się tata.

– Tak, ale po drodze poznałem Izę i dołączyła do nas. – Ziewnął Grześ.

– Grzesiu, chyba czas na małą drzemkę.

– Nie, nie jestem śpiący, mogę jeszcze wyjść na łąkę. – Zaprotestował wąż.

– Idź odpocznij, a później porozmawiamy o spacerze. – Powiedziała mama.

– Obiecujesz? – Zapytał zmęczony wąż i popełznął spać.

– Tato, mamo… – Obudził się Grześ z popołudniowej drzemki – Mogę wyjść na łąkę?

– Idź, widzimy, że nie możesz się już doczekać. – Powiedział tata z uśmiechem.

Wąż wypełzł z norki i rozejrzał się dookoła.

– Witaj Grzegorzu. – Usłyszał nad głową znajomy głos.

– Dawno się nie widzieliśmy. – Ucieszył się wąż podnosząc wzrok do góry.

Pająk Marek spłynął powoli na nici z gałęzi na ziemię.

– Widywałem ostatnio jak podążałeś w stronę strumyka z pszczółkami i mrówkami.

– Tak, poznałem jeża Pankracego, który opowiada nam różne ciekawostki.

– Znam Pankracego. – Uśmiechnął się pająk. – Słusznie Grzesiu robisz, Pankracy jest bardzo mądry i warto słuchać jego opowiadań.

– Dzięki jego pomysłowi też pszczółki, mrówki, żabki a ostatnio i myszka Iza opowiadały nam o swoich gatunkach. Iza opowiedziała nam też o innych zwierzątkach i pan Pankracy obiecał nam, że kiedyś o nich opowie.

– Powiedziałem to kiedyś i teraz mocniej utwierdzam się w przekonaniu, że mądry z ciebie wężyk, Grzesiu.

– Dziękuję. – Zawstydził się malec. – Czemu pan tak sądzi?

– Umiesz słuchać innych i dlatego wszyscy chętnie dzielą się z tobą swoją wiedzą. Oni tak ciekawie opowiadają, że to ogromna przyjemność słuchać ich opowieści. To rzadka cecha, jeśli ktoś umie a przede wszystkim chce słuchać innych. Sam widzisz jak wiele interesujących rzeczy można się dowiedzieć dzięki temu a tak wiele istot na ziemi zapatrzonych jest w siebie i najchętniej słucha tylko własnego głosu. Pomyśl jak wiele by cię ominęło gdybyś postępował tak samo.

Grześ zadumał się i odpowiedział.

– Pewnie nic bym nie wiedział na temat mrówek czy innych zwierzątek, bo i skąd. One znają swoje życie i swoje zwyczaje najlepiej i chętnie się dzielą swoją wiedzą. Ja tylko słucham a to tak niewiele.

– To bardzo wiele Grzesiu. – Uśmiechnął się pająk. – Na świecie jest zbyt wiele istot wpatrzonych w siebie. Cieszę się, że do nich nie należysz.

– Tak, z każdym dniem przekonuję się, że wiem tak mało i dlatego z przyjemnością słucham mądrzejszych od siebie.

– Grzesiu, wiesz coraz więcej. – Pocieszył go pająk. – zawdzięczasz to sobie i przyjaciołom, którzy dzielą się z tobą swoją wiedzą.

– Pan, pan Pankracy czy myszka Iza wiecie tak wiele o różnych zwierzątkach, a ja nie.

– Grzesiu, jesteśmy od ciebie starsi i dlatego mieliśmy czas na to, by poznać różne gatunki zwierzątek i posłuchać opowieści innych, mądrzejszych od nas. Czasem warto słuchać starszych od siebie, by przekonać się jak wiele ciekawych informacji mogą tobie przekazać. Jestem o ciebie spokojny, widzę, że jesteś mądrym dzieckiem i kiedyś to do ciebie będą przychodzili inni słuchać co masz do powiedzenia. Pamiętaj, proszę cię, wiedzy czy umiejętności nigdy ci nie zabraknie tylko dlatego, że podzieliłeś się nimi z innymi. One należą do tych niewielu rzeczy, których przybywa jeśli dzielimy się nimi z innymi.

– Dziwnie to brzmi. – Powiedział Grześ.

– Już wyjaśniam. – Odparł pająk. – Wyjaśnię Ci to na przykładzie. Jeśli wezmę źdźbło trawy i oddam połowę tobie to będę miał mniej. Z wiedzą i umiejętnościami jest inaczej. To, że tobie coś opowiem lub pokażę jak masz coś zrobić nie oznacza, że sam to stracę. Przeciwnie, będziemy mieć to oboje. Warto więc dzielić się wiedzą czy też swoimi umiejętnościami. Łatwiej wtedy będzie nam się wszystkim żyło. – Zakończył pająk.

– Już rozumiem. – Ucieszył się wąż. – To, że myszka czy jeż o czymś mi opowiedzieli nie znaczy, że oni coś stracili tylko, że ja coś zyskałem. – Podsumował.

– Tak, masz rację Grzegorzu. Słuchaj innych ponieważ dzięki temu możesz wiele zyskać, a twoje życie wzbogaci się o ciekawą wiedzę. Wiedzy tej nie zyska ten, kto jest zapatrzony w siebie i słucha tylko swego głosu.