Zadumany wąż wrócił do domu.

– Mamusiu, jak to jest, że niektórzy są mili i sympatyczni, a inni uważają się za kogoś lepszego od pozostałych, chociaż nie mają ku temu żadnego powodu?

– Grzesiu to się nazywa charakter i poczucie własnej wartości. Dobrze jest znać własną wartość. Jeśli jej poczucie jest za niskie wówczas pozwalamy by inni traktowali nas poniżej naszej godności. Uważamy, że nie zasługujemy na nic lepszego. Natomiast, jeśli ktoś ma zawyżone poczucie własnej wartości wówczas uważa się za lepszego od tych, z którymi przebywa. Oba warianty są złe, jak myślisz dlaczego?

– Ten, który uważa siebie za lepszego od innych krzywdzi tych, z którymi się styka, a ten, który uważa siebie za gorszego krzywdzi samego siebie. – Po chwili namysłu odpowiedział wąż.

– Masz rację. Pamiętaj, że to od ciebie zależy jak będziesz traktowany. Gdy raz pozwolimy komuś, aby potraktował nas źle, poniżej naszej godności, dajemy przyzwolenie, by tak traktował nas za każdym razem. Najczęściej ten ktoś nie widzi nic złego w swoim zachowaniu, skoro my sami na to pozwalamy.

– Co w takim razie mam zrobić, gdy ktoś właśnie usiłuje mnie tak traktować? – Zaciekawił się synek. Przypomniał mu się bowiem Robert i jego zachowanie.

– Grzecznie, ale stanowczo należy powiedzieć, że nie podoba nam się zachowanie wobec nas. Wiem, że jest to w danym momencie trudne zadanie, ale powinno się zachować kulturalnie wobec rozmówcy, tak, aby wiedział, że nie aprobujemy pewnych zachowań i nie zamierzamy zejść do jego poziomu.

– Czasami jest to bardzo trudne. – Westchnął smutno wąż.

– Wiem, kochanie. Mam tylko nadzieję, że znasz swoją prawdziwą wartość i nie pozwolisz, by ktoś usiłował wmówić ci, że jest inaczej.