Opowiem ci co się działo z potomkami Noego. Jednym z wielu spośród nich był Terach tatuś Abrama, Nachora i Harana. Haran zmarł pozostawiwszy wychowanie swego syna Lota ojcu. Terach podjął trudną decyzję. Postanowił zostawić miejsce z którego się wywodził – Ur Chaldejskie i wyruszyć wraz z rodziną do kraju Kanaan. Nie dotarli tam jednak. Osiedlili się w krainie Charan. Tam też zmarł Terach.

Pewnego dnia Abramowi objawił się Pan. Nakazał mu, aby wraz z rodziną udali się do Kanaanu.

Abram miał żonę Saraj i bratanka Lota, nie mieli z żoną dzieci. Gdy osiedlili się w kraju Kanaan nastał ciężki głód w tej krainie. Postanowili zatem udać się do Egiptu, aby przeżyć.

Abram po drodze patrzył na swą żonę i rozmyślał. Obawiał się, że Egipcjanie zechcą zdobyć Saraj i z tego powodu zabiją go. Powiedział do niej:

– Jesteś piękną kobietą. Na pewno szybko zostaniesz zauważona. Powiedzmy więc w Egipcie, że jesteś moją siostrą, a nie żoną. Wtedy będzie nami się obojgu dobrze wiodło. Zróbmy tak ponieważ boję się, że mnie zabiją, aby zabrać ciebie.

Saraj bardzo kochała swego męża i zgodziła się z nim. Nie chciała, aby stała mu się krzywda.

W Egipcie dostojnicy szybko donieśli faraonowi o przybyciu pięknej kobiety. Faraon był władcą owej krainy. Zabrano ją na dwór a Abram otrzymał za nią wielkie dobra. Nie spodobało się to Panu Bogu i ukarał on Egipcjan. Faraon zdenerwował się bardzo, gdy tylko poznał prawdę. Wezwał szybko Abrama i oddał mu jego żonę Saraj. Kazał im wyjechać z Egiptu a dopilnować tego mieli jego dworzanie.