Dzisiaj opowiem ci o pierwszym synu Abrama – Izmaelu i jego mamie Hagar. Hagar była egipską niewolnicą, a jej właścicielką była Saraj, żona Abrama.

W dawnych czasach ludzie dzielili się na wolnych i niewolników. Każdy bogatszy człowiek miał przynajmniej kilku niewolników, którzy mu służyli.

Mimo boskiej obietnicy Saraj nadal nie urodziła dziecka. Widziała smutek swego męża, który bardzo chciał mieć dzieci. Martwiło ją to i uznała, że znalazła dobre rozwiązanie. Poszła do Abrama, by mu o tym opowiedzieć. Postanowiła bowiem, że odda mu za żonę swoją niewolnicę Hagar. Bardzo chciała by wypełniło się Boże przyrzeczenie.

Smutny Abram posłuchał swej żony. Zbliżył się do Egipcjanki Hagar i ta wkrótce stała się brzemienna.

Hagar poczuła się wówczas lepsza od swej pani Saraj i zaczęła ją lekceważyć. Saraj zrobiło się przykro z tego powodu i poskarżyła się swemu mężowi. Abram, który bardzo kochał Saraj przypomniał jej, że Hagar nadal jest jej niewolnicą. Saraj postanowiła to wykorzystać przeciwko Hagar. Wyjaśniła swej niewolnicy, że to ona jest panią i dlatego Hagar nie powinna tak się zachowywać. Hagar bardzo się to nie spodobało, zrobiło się przykro i z tego powodu uciekła. Szybko odnalazł ją Anioł Pański i zapytał co się stało.

Hagar opowiedziała mu o tym co zaszło. Anioł nakazał jej powrócić do Saraj i być posłuszną jak przystało niewolnicy.

Niewolnicy bowiem nie mieli żadnych praw, traktowani byli jak rzeczy. Człowiek wolny, który był właścicielem niewolnika mógł zrobić z nim wszystko co chciał.

Anioł powiedział Hagar, że ma nadać swemu synowi imię Izmael i że jej potomstwo będzie bardzo liczne.